De Nintendo 3DS

De interface en geïnstalleerde software

Wanneer je de 3DS aanzet kom je, na enkele erg duidelijke instellingen omtrent het uur, de datum en de naam die je aan je systeem wil koppelen, terecht in het navigatiescherm. Wat meteen opvalt is dat er op de 3DS onmiddellijk een heleboel applicaties te vinden zijn. Deze kun je op allerlei manieren een plekje geven door ze te verslepen, of door ze automatisch op allerlei manieren te rangschikken.

Wat ons meteen blij maakte is de mogelijkheid om de helderheid van de schermen aan te passen. Hoe lager je dit zet, hoe langer de batterij van de 3DS het gaat uithouden. Wel is het zo dat wanneer je de helderheid terugschroeft, de 3D-effecten een stuk minder duidelijk gaan worden. De optie is er echter, en dat stellen we op prijs. Ook niet te onderschatten is het tabje waardoor je ten alle tijden spelnotities kan maken. Wanneer je midden in een spel opeens iets tegenkomt dat je niet mag vergeten, dan kun je na eventjes op de Home-knop gedrukt te hebben snel een notitie maken. We hebben deze optie altijd al gemist bij de vorige DS-modellen, maar nu is het er dus eindelijk van gekomen.

Het tabje 'berichten' is vergelijkbaar met het envelopje op de Wii-console. Hierin kun je allerlei meldingen krijgen over uiteenlopende onderwerpen, terwijl ook informatie afkomstig van de Street- en SpotPass functies hierin terecht kan komen. Ook spellen zouden berichten naar je 3DS kunnen sturen, en gelukkig krijg je wanneer je post hebt dat steeds netjes te zien in het algemene startscherm. Typische netheid van Nintendo zeggen we dan.

De reeds geïnstalleerde software bevat enkele toffe, maar soms ook redelijk nutteloze applicaties. Met de Mii-Maker kun je vanaf nu ook je eigen Mii op een handheld maken. Dit doe je net zoals op de Wii door met wat basische instellingen te spelen, maar je kunt je Mii ook ontwerpen aan de hand van een door de 3DS genomen foto. Eens deze genomen is zal de handheld helemaal zelf een Mii aanmaken, en het resultaat leunt redelijk licht tegen the real deal aan – natuurlijk met een nodige korrel zout genomen -. Je Mii's zullen vervolgens in allelei spellen gebruikt kunnen worden, waaronder bijvoorbeeld Pilotwings Resort en Faceraiders. Een tof extraatje dat eigenlijk al veel langer op de DS te vinden had moeten zijn.

Minder interessant is Nintendo 3DS Sounds, wat eigenlijk gewoon een gekopieerde applicatie is van op de DSi. Dit kleine programmaatje laat het toe om geluiden op te nemen via de microfoon van de 3DS, om ze dan achteraf lichtjes te bewerken met enkele effecten. En daar stopt het dan ook. Ik kan me niet voorstellen dat je hier langer dan een kwartiertje tijd aan gaat spenderen, dus laten we snel overgaan naar iets leukers.

De Nintendo 3DS Camera bijvoorbeeld. Zoals gezegd is de 3DS uitgerust met maar liefst drie camera's. Twee daarvan zijn naar buiten gericht, en eentje naar je eigen gezicht wanneer je de 3DS in je handen hebt. De interessantste zijn ongetwijfeld de twee buitenste camera's, want daarmee kun je heuse 3D-foto's maken. Het effect is grappig en indrukwekkend tegelijk, maar je moet er wel rekening mee houden dat je foto enkel juiste 3D-effecten zal vertonen wanneer je objecten of mensen van op een redelijk afstand gaat fotograferen. Close-up 3D-shots kan de 3DS niet aan. Wel kun je aan de hand van een toegankelijke regelaar de 3D-weergave handmatig instellen, en Nintendo heeft zelfs gedacht aan een zelfonspanner die je met je stem kunt activeren. Bovendien zijn ook de effectjes terug van weggeweest, wat vooral de jongere gamers blij zal maken. Ook niet onbelangrijk is dat je met de standaard bijgeleverde SD-kaart – waarop de foto's opgeslagen worden – maar liefst 3000 3D-foto's kunt nemen!

Het voornaamste knopje is echter het veelzijdige vakje waarmee je het spel dat in je 3DS steekt kunt activeren. Op het bovenste scherm krijg je steeds een afbeelding te zien van het spel, en ook dit is interactief gemaakt. Geef maar eens een tikje tegen de onderkant van je 3DS wanneer de titel van het spel op het bovenste scherm te vinden is. De 3DS kan bewegingen en aanrakingen detecteren door een ingebouwde gyroscoop, maar voorlopig is het gebruik daarvan slechts beperkt tot enkele grappige snufjes.

Er zijn nog vier interessante applicaties te vinden op de 3DS, maar twee daarvan – zijnde Augmented Reality en Faceraiders – bespreken we binnenkort in afzonderlijke artikels. Wat StreetPass en SpotPass precies zijn, lees je hieronder.

Online en sociale capaciteiten

Nintendo heeft ambitie om met de 3DS de meest complete internet ervaring tot nu toe te brengen op een van hun apparaten. Terwijl de DS na verloop van tijd eindelijk een internet browser kreeg en de Wii alvast een kleine stap in de goede richting was, heeft de 3DS meer functionaliteiten aan boord dan de twee aangehaalde voorbeelden samen.

Allereerst is het mogelijk om je 3DS aan de hand van een draadloze internetverbinding of een Hotspot met het internet te verbinden. Dit laat het in theorie toe om spellen in multiplayer te spelen met mensen van over heel de wereld. Hoe het in de praktijk verloop hangt van spel tot spel af, dus de kwaliteit van dit alles bespreken we later nog wanneer we de lanceringstitels onder de loep nemen. Wel is het zo dat de gevreesde Friendcode terugkeert, maar deze keer heeft elk 3DS-syteem er slechts één unieke. Geen gerommel meer met tien verschillende codes dus. Op zich al een hele stap in de goede richting.

Het vooruitzicht van firmware updates stemt ons echter nog positiever. Nintendo zal de software van de 3Ds regelmatig via het internet kunnen updaten, om zo nieuwe functionaliteiten aan de handheld toe te voegen. Zo mag je in de loop van mei de veelbelovende eShop als download verwachten. In deze digitale winkel zul je tegen betaling spellen kunnen downloaden die op vroegere handhelds verschenen zijn. Denk aan toppers die op de GBA, GameBoy, TurboGrafx-16 en Game Gear verschenen zijn. In hoeverre dit alles een succes zal blijken gaat voor een groot stuk afhangen van de prijspunten, en van de gebruiksvriendelijkheid van de eShop. Verwacht wanneer deze dienst beschikbaar is een uitgebreide bespreking op Eurogamer België.

Wat wél al beschikbaar is, is de SpotPass-funtie. Dit is een applicatie die automatisch verbinding met Wi-Fi-toegangspunten maakt om online te gaan, zelfs als het systeem in de slaapstand staat. Dit werkt zowel met openbare hotspots als met je draadloze breedbandverbinding thuis. Eenmaal verbonden kan de 3DS op regelmatige basis nieuwe content en updates ontvangen. Later dit jaar kun je bijvoorbeeld sportfilmpjes van Eurosport in volledig 3D kijken, of genieten van de maffe avonturen van Shaun the Sheep in exclusieve 3D-filmpjes van Aardman Animations.

En dan is er ook nog StreetPass. Deze functie zorgt ervoor dat er leuke en verrassende dingen gebeuren als je een andere 3DS-bezitter tegenkomt. Via StreetPass maak je namelijk ongemerkt en automatisch verbinding met andere 3DS-systemen in je omgeving. Elke keer dat je je Nintendo 3DS opent kan een nieuw Mii-personage zijn toegevoegd aan het StreetPass Mii-park, waarna je de hulp van dit personage kunt gebruiken om verder te komen in minispellen. Veel spellen ondersteunen ook de mogelijkheid via StreetPass gegevens uit te wisselen, waarbij de Game Card niet eens in je systeem hoeft te zitten. Als het groene lampje links boven op je Nintendo 3DS-systeem brandt, weet je dat je met iemand verbinding hebt gemaakt en dat je iets nieuws hebt ontvangen!

Opnieuw zal vooral de toekomst gaan uitwijzen hoe goed deze functionaliteiten gebruikt gaan worden. Het spel dat op dit moment de connectiviteitsmogelijkheden van de 3DS het beste lijkt uit te buiten is Super Street Fighter IV 3D Edition. Verwacht binnenkort een uitgebreide review omtrent dit spel waarin we het verder zullen hebben over SpotPass én StreetPass.