Dead or Alive: Paradise
Slaat de bal mis.
Vervolgens krijg je de kans om met het geld dat je bij elkaar schraapte tijdens het volleyballen en het kaarten te gaan shoppen. Hier krijgt de speler de mogelijkheid om voor zijn personage enkele nieuwe, meer onthullende badpakken te kopen. Maar waarom we dit zouden willen doen blijft voor ons een raadsel. De bikini’s zorgen enkel voor een uiterlijke verandering en hebben verder geen impact op de gameplay. Wel kan je een badpak cadeau doen aan je partner om zo betere vrienden te worden. En als je dit doet, is de kans groot dat je ook een cadeau terug krijgt.
Heb je vervolgens gekozen welke bikini je zult aantrekken, dan is het tijd om wat aan het zwembad te liggen maffen. Hier krijg je opnieuw de kans om een minigame te spelen, die wij graag de “druk de toetsen in op het juiste moment om niet in het water te vallen” raceminigame noemen. Ongelofelijk saai, vooral omdat deze minigame totaal geen functie heeft in het spel. Als laatste is er dan de fotoshoot minigame. Hier neemt je personage of haar volleybalpartner enkele poses aan, die jij dan op film moet vastleggen. Ideale speelmode voor alle gluurders die wat ervaring willen opdoen voordat ze beginnen aan het echte werk. Maar in hoeverre deze aan hun trekken zullen komen (Edelbert, je kan er wat van met je puns, red) is nog de vraag?
Dead or Alive: Paradise is grafisch geen indrukwekkende game. Zelfs qua PSP standaard. Het is zelfs vrij slecht. Je zou toch denken dat een game die vooral draait om vrouwen begluren toch een zekere grafische standaard zou hebben, maar dit is helaas niet het geval.
En dan nog het vreemdste van de hele game: de physics van de vrouwelijke vormen. Neem het van ons aan, we hebben ze al in alle maten en soorten gezien. Grote, kleine, ronde, eerder ovaalachtige, hangende, strakke, naar boven kijkende, naar beneden kijkende, van elkaar wegkijkende, scheelkijkende, AA, A, B, C, D, DD, ja zelfs de legendarische F. Maar nog nooit hebben ze zien bewegen als ze bewegen in Dead or Alive: Paradise. De vrouwelijke rondingen wiebelen op en neer zonder dat daar enige aanleiding voor is. Het lijkt wel alsof ze elk moment uit je fotomodel haar badpak kunnen springen en al wegvliegend schreeuwen: “We zijn vrij!!!” Toegegeven, het doet heel eventjes dienst als satire, maar vanuit een technisch standpunt lijkt het als er iets erg mis is met de physics van de game.
Maar wat we ons hier vooral afvragen is wie het doelpubliek voor deze game precies is? Puberale tieners die nog de geneugten van het internet niet ontdekt hebben op hun zoektocht naar vrouwelijk schoon om op te geilen? Zeker en vast niet, daarvoor zijn de graphics van deze game veel te min. Iedereen die hiervan enige vorm van opwinding ervaart, daar schort iets aan. Zijn meisjes dan doelpubliek van deze game? Spelen met onrealistische, met een D-cup voorziene, enkel op hun uiterlijk lettende, oppervlakkige vrouwen die een hele dag aan het zwembad liggen en geschenkjes krijgen van een man die ze niet eens kennen. Mooi rolmodel is dat.
Één van de eerste stukjes dialoog in de game is “The best way to make friends is with gifts”. Men zeurt altijd over geweld in games, maar zo’n onzin vinden we tien keer gevaarlijker voor de ontwikkeling van je kind. En de meer volwassen gamer die op zoek is naar leuke gameplay zal ook al niet aan zijn trekken komen (hier niet als grap bedoeld) met deze game. Voor wie deze game dan wel gemaakt is, blijft voor ons een raadsel. Mocht jij het weten, laat een berichtje achter in de comment sectie.
Dead or Alive: Paradise is geen goede game. Om eerlijk te zijn zou het een zonde zijn als je hieraan je geld uitgeeft, terwijl er zoveel andere en betere PSP games op de markt zijn momenteel. Grafisch geen hoogvlieger en qua gameplay is er niets aanwezig dat zou kunnen doorgaan als leuk. Deze game laat je best links liggen.