Replay of FastForward: Heavenly Sword

De opzet van dit soort artikels is meteen duidelijk als je de titel ervan leest. Een redacteur krijgt de opdracht om een game te herspelen, waarna hij uitmaakt of het de moeite is om de titel vandaag de dag opnieuw uit de kast te halen - Replay - of door te spoelen naar het (al dan niet spirituele) vervolg - FastForward -. Deze keer gaan we aan de slag met Heavenly Sword, nu diens ontwikkelaar - Ninja Theory - op de proppen komt met hun tweede game, zijnde Enslaved: Odyssey to the West. Gezien we in deze artikels uitgebrachte games uit het verleden herbekijken kunnen er spoilers aanwezig zijn, dus best even opletten mocht je het desbetreffende spel nog niet gespeeld hebben.

Het waren lastige tijden voor Ninja Theory toen ze slechts een paar maanden na de lancering van de PlayStation 3 in 2007 op de proppen kwamen met Heavenly Sword. Niet enkel was dit de allereerste game die de studio ontwikkelde, het was ook volgens de gamepers de allereerste echte topper die voor de console van Sony uit zou komen. Dubbele druk op de schouders van een kakelverse studio in combinatie met torenhoge verwachtingen uit het kamp van de vroege PS3-bezitters zorgden ervoor dat Heavenly Sword bijna niet anders kon dan op z'n minst lichtjes teleurstellen. Vergis je echter niet: wanneer je alle scores die de toonaangevende media aan deze game gaven gaat optellen kom je op een mooi gemiddelde van acht op tien uit! Wij vragen ons in dit artikel echter af of de eerste titel van Ninja Theory drie jaar later überhaupt nog de moeite is om mee aan de slag te gaan.

of

Caption

Attribution

In slechts drie jaar tijd kan er veel veranderen, en dat is zeker het geval binnen de vluchtige wereld van de videogames. Het ene spel ligt nog maar net in de winkelrekken, of de andere mogelijke topper komt er alweer aan. Met Heavenly Sword lag dat anders. Zoals gezegd was de PlayStation 3, het platform waarvoor de game exclusief verscheen, nog geen jaar beschikbaar en sijpelden de spellen voor de straffe machine van Sony maar druppelsgewijs binnen. Elk spel dat in die tijd voor de PS3 verscheen moest gamers met andere woorden veel langer bezig kunnen houden, omdat er simpelweg nog niet zo heel veel andere titels verkrijgbaar waren om je honger mee te stillen. Het toeval wil dat Heavenly Sword net op dat punt aardig tekort schoot.

De gemiddelde gamer zal de aftiteling van dit spel namelijk al na zo'n vijf tot zes uur over het beeldscherm zien rollen. Een spijtige zaak mocht je indertijd een dikke zestig euro (tien euro per uur dus) voor Heavenly Sword uit je portefeuille getrokken hebben, zeker als je weet dat het na 1/4de van een dag ook echt afgelopen is. Ninja Theory zorgde wel voor wat replay value in de vorm van enkele collectibles, maar er is geen enkele vorm van multiplayer in het spel aanwezig. Meer zelfs: tijdens de beginjaren van de PlayStation 3 werden spellen nog niet eens uitgerust met Trophies, dus ook op dat vlak valt er niet veel meer te halen uit Heavenly Sword eens je het spel uitgespeeld hebt. Misschien downloadable content dan? Vergeet het maar, ook dat was nog toekomstmuziek in 2007! Na zes uur spelen is het voorgoed afgelopen met deze game, behalve als je natuurlijk zin hebt om hetzelfde verhaal te doorspelen op een hogere moeilijkheidsgraad.

Nu we het toch over verhalen hebben: dat van Heavenly Sword wist ons best wel te bekoren, al komt dat vooral door het knappe inlevingsvermogen dat de acteurs laten zien tijdens het inspreken van hun personage. Nariko, de roodharige hoofdrolspeelster die een magisch zwaard moet beschermen, heeft een uniek stemgeluid en weet op de juiste momenten emoties te tonen. Ook haar vriendinnetje Kai, een erg vreemde verschijning die wat naïef en speels is, weet auditief te overtuigen. De grote onderscheiding gaat echter naar Bohan, de kwaadaardige koning die kost wat kost het "hemelse zwaard" van Nariko wil afpakken. Niet heel onbegrijpelijk gezien niemand minder dan Andy - Mr. Gollum - Serkis zijn stem voor zijn rekening nam.

Niet enkel de stemmen, maar ook de gedragingen van alle personages binnen Heavenly Sword zien er uitermate realistisch uit. Hun gezichten bewegen op enkele uitzonderingen na perfect mee met de tekst die ze naar voren brengen. Gevoelens als boosheid, blijheid en verdriet kun je werkelijk van de personages hun hoofd aflezen, iets wat we tot nu toe nog maar zelden op zo'n overtuigende manier teruggezien hebben in meer hedendaagse videogames. Gek genoeg wist onze mond tijdens het spelen van Heavenly Sword ook nog open te vallen door de grafische pracht van deze ondertussen al drie jaar oude game. Het is werkelijk een wonder dat Ninja Theory zo vroeg binnen de levenscyclus van de PlayStation 3 zo'n visueel spektakel uit de machine kon pompen!

Dat mooie plaatje heeft echter ook een minder positieve kant: een regelmatig de dieperik induikende framerate. Sommige tussenfilmpjes laden erg traag in, terwijl de vloeiendheid van het spel tijdens gevechten soms ver zoek is. Toch gaat Heavenly Sword nooit onspeelbaar worden doordat aan de basis eigenlijk wat redelijk goede gameplay ligt. Ja, we weten dat Ninja Theory goed gekeken heeft naar de God of War-reeks, maar zeg nu zelf: welke game kopieert tegenwoordig eens niet eerder verschenen meesterwerken?

Als Nariko kun je een heleboel extreme aanvalsbewegingen uitvoeren, die elk voortvloeien uit een van de drie vechtstijlen. Je hebt de reguliere set aan attacks waarbij je gewoon je standaard zwaarden gebruikt, maar druk je de L1 of R1-knop in, dan maken de moves die aan die stijl gekoppeld zijn plaats voor nieuwe bewegingen. Zo is er een setje snelle aanvallen waarbij Nariko rond gaat zwaaien met zwaarden die vastzitten aan kettingen (we weten wat je nu denkt), terwijl de andere tactiek ervoor zorgt dat onze rosse schone met het heavenly sword zelf gaan aanvallen. Die laatste stijl is vooral handig tegen vijanden die schilden dragen, omdat het zwaard door zowat alles uit kan klieven. Het nadeel is natuurlijk dat je aanvallen erg traag zijn en je dus nét dat tikkeltje langer kwetsbaar bent voor een tegenaanval.

De balans tussen deze drie vechtstijlen zit echter helemaal goed en je gaat al snel aanvoelen wanneer je best moet overschakelen tussen snelle kettingzwiepen, of trage mokerslagen. Alweer: ook wij zijn van mening van God of War III de absolute koning is binnen dit genre, maar in 2007 was er zelfs nog geen sprake van een derde avontuur voor Kratos. Reken Ninja Theory hier dus niet te hard voor af alsjeblieft.

Net zoals bij de grafische engine van het spel heeft de munt twee kanten. Af en toe verplicht het spel je om tijdens confrontaties met de vijand gebruik te maken van de SIXAXIS-functies van de PS3-controller. Lang geleden dat we dat woordje nog hebben moeten gebruiken, en dat heeft ook zo zijn redenen. In Heavenly Sword moet je je controller bijvoorbeeld gaan bewegen wanneer je met een katapult rotsblokken naar de vijand schiet. Vervolgens moet je de rotsblok met de bewegingsgevoelige SIXAXIS in de lucht besturen om succesvol je doelwit te kunnen raken. Laat ik zeggen dat mijn controller meermaals motion-gewijs door de kamer gevlogen heeft uit frustratie tijdens deze stukjes in het spel. Na zo'n tien keer proberen lukt het al wat beter, maar Heavenly Sword laat als de beste (neen, eigenlijk deed LAIR dat) zien waarom Sony alle communicatie rond deze functie van hun controller laten vallen heeft.

Zoals je wel hebt kunnen lezen heeft zowat alles aan Heavenly Sword een positief en een negatief punt. Voor vandaag de dag nog steeds mooie graphics, maar geen stabiele framerate. Leuke gevechten, met daarin vervelende SIXAXIS-momenten. Een kort spel, maar wel eentje waarbinnen je zes uur lang mag genieten van uitermate knappe acteerprestaties en oerdegelijk stemmenwerk. Toch neigen we meer richting REPLAY dan FAST/FORWARD, en dat vooral omdat je Heavenly Sword tegenwoordig na wat speurwerk ongetwijfeld voor nog geen vijftien euro in huis kunt halen. Weet je zo'n deal op te sporen moet je geen moment twijfelen om deze game een kans te geven!

conclusie: REPLAY