Made in Belgium

België is een klein landje dat op gamegebied niet erg veel voorstelt. We hebben zelfs nauwelijks een gamecultuur. In Nederland vind je diverse uitgevers en developers en kan je zelfs verscheidene spelgerelateerde opleidingen volgen. Terwijl Nederland projecten kan voorleggen zoals Killzone 2, Overlord, Age of Wonders en The Chronicles of Spellborn, moeten wij Belgen het stellen met een heel pak minder games. Toegegeven, Outcast en Divine Divinity moeten geenszins onderdoen voor deze opgesomde titels, integendeel zelfs, maar het ontbreekt het Belgische gamelandschap nu eenmaal aan spelontwikkelaars.

Nochtans zijn er in België meer dan vijftien studio's actief in het maken van videogames. Dit klinkt op papier echter indrukwekkender dan dat het in realiteit is, want de meerderheid van deze studio's houden zich voornamelijk bezig met kleinschalige projecten. Namen zoals Grin, Nuclide, Sakari Games en Disaster Games zeggen je waarschijnlijk niks. Nochtans zijn dit enkele voorbeelden van Belgische spelontwikkelaars. Hun visibiliteit is echter heel erg gering, omdat deze ontwikkelteams zich begeven op verscheidene nichemarkten zoals educatieve games, kinderspelletjes en casual pc-games die aan de ogen van het grote publiek onttrokken zijn. En als je naar de site van pakweg Nuclide surft, bemerk je dat ze toch al enkele titels op hun CV hebben staan. Belgische spelontwikkeling bestaat dus al een hele tijd, maar leeft in de schaduw van de grote pc- en consolegames die worden ontwikkeld in de ons omringende landen.

De Belgische economie is gestoeld op een kennismaatschappij en beschikt over grote troeven om iets te doen met spelontwikkeling: een hoge breedbandpenetratie, een hoge scholingsgraad en een creatieve traditie. Om deze beweging te stimuleren heeft het Vlaams Innovatienetwerk een project uit de grond gestampt (Benelux Game Initiative - Project Flanders) om alle belanghebbende partijen te overkoepelen in een consortium. Het doel van dit project kan je lezen op hun site: “Binnen het project wil BGIn de Vlaamse game ontwikkelaars en alle partijen die in Vlaanderen actief zijn binnen game ontwikkeling stimuleren om een open en constructieve dialoog aan te gaan met elkaar om zo tot kennisuitwisseling te komen.”. Met dergelijke projecten wordt niet alleen kennis gedeeld, maar levert dit vooral synergievoordelen op als vele partijen met elkaar samenwerken. En dat is dan weer erg belangrijk om te kunnen concurreren met de grote jongens uit de buurlanden.

Dit is alvast een eerste stap in een goede richting, maar er zijn veel horden die dergelijke initiatieven in de weg kunnen staan. Vooral in deze economisch barre tijden is het niet evident om te overleven als kleine spelontwikkelaar. Nog voor de crisis uitbrak, heeft de Europese Unie in 2007 een maatregel goedgekeurd die zegt dat videogames een cultuurproduct zijn. Eigenlijk zijn gamers dus heel erg culturele mensen! Nou, lekker belangrijk, denk je dan misschien cynisch, maar het heeft op fiscaal gebied één erg groot voordeel. Producenten van videogames kunnen tot twintig procent belastingvermindering krijgen op de salariskosten met een maximum van drie miljoen euro. De Fransen maken inmiddels gretig gebruik van deze maatregel en ook de Belgische overheid lijkt het licht te hebben gezien. De Belgische overheid heeft vorig jaar een resolutie klaargestoomd die de ontwikkeling van Belgische games moet stimuleren en is daarom bereid deze tax shelter uit te breiden naar spelontwikkeling.

Maar wat betekent zo'n tax shelter eigenlijk? Een tax shelter is mooi vakjargon voor het feit dat Belgische spelontwikkelaars dan kans maken op fiscale gunstregimes, hetzij subsidies, hetzij reducties in hun belastingen. Het is een maatregel die veel aandacht verdient, want er is namelijk een mooi voorbeeld dat bewijst dat zulke maatregelen een positief effect hebben op zowel de lokale economie als de gamesindustrie zelf.

Dat voorbeeld is Ubisoft Montreal. Quebec was jarenlang het lelijke eendje van de Canadese economie met tewerkstellings- en werkloosheidscijfers die achterliepen op de rest van Canada. De Canadese regering tracht dit om te buigen door fiscale gunstregimes aan te bieden aan bepaalde sectoren, waaronder de gamesindustrie. Ubisoft profiteert hier optimaal van, want Ubisoft Montreal is uitgegroeid tot een mastodont van een spelontwikkelaar met 1850 werknemers. Bovendien leveren de Canadezen kwalitatieve en commercieel succesvolle titels af met ronkende namen zoals Splinter Cell, Assassin's Creed en Rainbox Six: Vegas. Bovendien verkeert de studio in een explosieve groeifase en wil men het aantal werknemers optrekken tot 3000 eenheden en een aparte afdeling oprichten voor CGI-films. Aan ambitie geen gebrek dus bij Ubisoft. En dit dus allemaal door een paar subsidies. Ook EA heeft om deze redenen een grote studio uit de Canadese grond gestampt en dit team telt ruim 850 leden. Dat een tax shelter een positief effect zou hebben op de Belgische spelontwikkeling moge wel duidelijk zijn.