Als je op een link klikt en een aankoop doet, krijgen we mogelijks een kleine commissie. Lees ons redactiebeleid.

Killzone: Mercenary review

Rijk worden en wegwezen.

Je bevindt je op een van de hoogste etages van een wolkenkrabber. Ondanks dat de hal van het gebouw mooi versierd is met roze bloemen, stop je niet voor het mooie uitzicht. Helghast zitten je op de hielen. Ze zien immers niet zo graag twee huurlingen door hun territorium kuieren. Zeker niet als die allebei een dikke, door de ISA uitgeschreven cheque op zak hebben. Toch moet je hier zijn. Het is namelijk de enige weg waarlangs je (hopelijk) probleemloos kolonel Kratek's lokale hoofdkwartier binnen kan dringen. Al snel loopt het fout en moet je hordes Higs van je af slaan. Je enige redding: een open raam en een sprong in het diepe.

Het is alweer zeven jaar geleden dat de Killzone-reeks een uitstap maakte naar een draagbare spelcomputer. Killzone: Liberation op de PSP bleek destijds niet te vergelijken met de andere spellen uit de serie. Het was geen first-person shooter, maar een tactische third-person ervaring waarbij je de actie van bovenaf zag. Het Nederlandse Guerrilla ging knap om met de beperkingen van handhelds uit die tijd. Shooters spelen zonder een tweede analoge stick werkte nu eenmaal zelden zo goed als op een console.

Nu is er dan Killzone: Mercenary, daadwerkelijk een FPS-game. De PlayStation Vita heeft met z'n twee analoge sticks, touchscreen en touchpad voldoende elementen voor de besturing van een schietspel. De game maakt dan ook volop gebruik van de kracht die de Vita herbergt. Het resultaat is een FPS die er gelikt uitziet en vlot speelt.

Cover image for YouTube videoKillzone Mercenary gamescom 2013 Trailer

In het gevleugelde pak lijk je voornamelijk op een zwaarbewapende zwevende eekhoorn, maar dat neem je voor lief zodra je het prachtig uitzicht over planeet Vekta aanschouwt. Wanneer je met verbazing staart naar de prachtige witte gebouwen waar je tussendoor zweeft, valt direct op dat het spel erg vlot speelt. Tussenfilmpjes lopen naadloos over in gameplay en grafisch ziet de game er haarscherp uit. Je merkt af en toe een framedrop tijdens de vele missiebriefings die je voorgeschoteld krijgt en de lippen van personages lopen niet altijd synchroon mee met het geluid. Dat zijn de enige steekjes die Guerrilla Cambridge laat vallen in een verder sterk gepresenteerde game.

Wanneer je voeten weer vaste grond onder zich voelen in het Helghast hoofdkwartier besluit je partner Ivanov dat een stille aanpak hier de beste is. In Mercenary krijg je vaak de mogelijkheid om je contracten zo stiekem mogelijk aan te pakken. Door de vaak onvergeeflijke AI herval je echter geregeld in helse vuurgevechten waar je als 'one (of two) man army' een heel leger vijanden omlegt.

Die vuurgevechten verlopen zoals je gewend bent van hedendaagse schietspellen. Zoek een goede plek om achter te schuilen en schiet vanuit die plek zoveel mogelijk belagers neer. Killzone: Mercenary krijgt daarmee niet de prijs van meest innovatieve FPS. Toch werkt de formule naar behoren en Vita-eigenaars hebben nu een FPS-game die zeker de standaard van een hedendaagse shooter haalt.

Nadat je poging tot sluipen in het water valt, heb je degelijk wapentuig nodig. Wanneer je naar het dichtstbijzijnde lijk kruipt merk je dat het wapen dat je eerder nog uit de handen van de tegenstander zag vliegen niet op te rapen is. Nieuwe wapens kun je in Mercenary alleen krijgen door ze te kopen. Wapenhandelaar Blackjack heeft op bijna elke hoek van de map een winkel neergepoot waar je een knap nieuw geweer, explosief of harnas koopt. Na loos te gaan in het aanbod van de Russisch aandoende wapenboer merk je dat je rekening tegen het vriespunt aanleunt. Tijd om geld te verdienen.

Voor mêlee-aanvallen krijg je meer centen.

Geld verdienen als huurling is even gemakkelijk als hardlopen tegen een naaktslak. Voor de minste handeling krijg je wel een klein bedrag bijgeteld op je rekening. Voor een gewone kill krijg je al een mooie aalmoes. Al snel leg je jezelf toe op mêlee-aanvallen en headshots, omdat je daar meer mee verdient.

Het systeem van geld verdienen geeft de singleplayer campagne af en toe het gevoel dat je online speelt. Reeksen als Call of Duty, Battlefield en zelfs voorgaande Killzone-spellen kennen in hun multiplayer modus een gelijkaardig puntensysteem. Het stijgende bedrag op je rekening blijkt een aanmoediging om telkens verder te spelen. Telkens wanneer je het loodje legt verlies je een deel van je inkomsten, waardoor je een overlevingsdrang ontwikkelt. Reden temeer om toch nog maar eens de sluiproute te kiezen en enkele subtiele stealth kills te scoren, die je meteen ook een flinke geldbonus opleveren.

Na je uitrusting helemaal aan te passen aan een subtiele aanpak stoot je op een horde Helghast. Het probleem van de situatie: zij stoten ook op jou. Je vloekt even binnensmonds, want je hebt net je zuurverdiende centjes allemaal uitgegeven aan je luchtige, sneaky outfit. In de game kom je meermaals dit soort situaties tegen. De enige oplossing is dan nog terughollen naar Blackjack, om jezelf helemaal om te toveren naar een wandelende tank. Maar ja, dat kost je wel weer een flinke duit.

Je hebt echter nog een trucje achter handen: een VAN-Guard systeem. Dit handige snufje kan allerlei vormen aannemen. Zo schiet je er een reeks raketten mee af of tover je een energieschild tevoorschijn om de vijanden mee naar het hiernamaals te elektrocuteren. Je bent nooit verplicht VAN-Guards te gebruiken, maar als een laatste redmiddel zijn deze snufjes zeker handig.

Naast de singleplayer kan je het tegen andere moordenaars opnemen in de online multiplayer. Online stoot je op dezelfde systemen die Guerrilla Cambridge in de singleplayer stak. Bij wijze van puntensysteem kan je ook hier geld bijverdienen, en die centen kun je met plezier inruilen voor nieuwe wapens.

Tegenover andere shooters brengt de multiplayer niets nieuws. Je verdient in drie spelmodi vaardigheidspunten waarmee je in rang stijgt. De servers waarop je speelt geraken niet altijd vol waardoor je soms maar met een kleine groep spelers een level speelt. Het is toch leuk om op je Vita een goede online shooter te spelen, ondanks dat er meer in had gezeten.

Killzone: Mercenary toont duidelijk de kracht van de PlayStation Vita. De game ziet er uit als een PlayStation 3-titel op zakformaat en speelt ook zo. Guerrilla Cambridge brengt niet de meest innovatieve titel naar de PlayStation Vita, maar levert desondanks wel een handheld-shooter af die daadwerkelijk lekker weg speelt. En dat kunnen niet veel ontwikkelaars zeggen.

Killzone: Mercenary is nu verkrijgbaar op de PlayStation Vita.

7 / 10

Sign in and unlock a world of features

Get access to commenting, newsletters, and more!

Ontdek hoe we te werk gaan met onze reviews door ons reviewbeleid te lezen.

In this article

Killzone NGP

PlayStation Vita

Related topics
Over de auteur
Lazlo Cootmans avatar

Lazlo Cootmans

Redacteur

Student journalistiek die zich vooral met videogames bezighoudt. Ondanks dat hij niks tegen andere platformen heeft, speelt hij vooral games op z'n PlayStation of pc. Wanneer hij niet aan het gamen is of schrijft voor Eurogamer, schrijft hij verhalen of maakt hij muziek met z'n gitaar.

Reacties