Star Wars: The Old Republic (hands-on)

De strijd van de Jedi's tegen de Sith heeft wel iets weg van de Alliance versus de Horde uit World of Warcraft, de MMO-standaard tot op heden. Beide zijn facties die lijnrecht tegenover elkaar staan, elk een rijk verleden hebben en over de nodige slagkracht beschikken. Dit is niet de enige gelijkenis met WoW die we in deze preview zullen maken, Star Wars: the Old Republic weet namelijk een heel aantal features klakkeloos over te nemen. Wij bekijken het resultaat in de eerste levels.

Wat ons meteen opvalt is dat je razendsnel weg bent met the Old Republic. Je krijgt wat verhaal voorgeschoteld (eigenlijk ingelepeld omdat je zelf geen impact hebt) en je bemerkt je quest objectives langs de zijkant van je scherm. Een pijl geeft aan welke richting je uit moet als je op je map kijkt en hup, weg zijn we. Acht raiders doden is de eerste kennismaking die je hebt met The Old Republic, maar is dit hoe ik me het leven van een Jedi Apprentice ingebeeld heb? Nee, maar ik vermoed niet dat dit een game is die hiernaar streeft.

of

Caption

Attribution

BioWare is een meester in het brengen van emotioneel en interactief drama, dat hebben ze ruimschoots bewezen met quasi al hun RPG titels. Je moet maar aan de gigantische plotwendingen en sidequests denken van Knights of the Old Republic om een beeld te krijgen van het talent van de developers. Talent dat zich hier wel heeft kunnen laten gaan in het verhaal, maar minder sterk in de dramatiek heeft gedipt. Een MMO is uiteraard een moeilijker genre om een persoonlijke ervaring neer te zetten. We verwachten geen Final Fantasy, Mass Effect, Crysis of Portal waar de sfeer met bakken uit de hemel komt vallen, maar iets meer interactie had zeker geen kwaad gekunnen. BioWare kan perfect innoveren, en doet dit ook een beetje, maar lijkt zich niet te ver te wagen van de veilige World of Warcraft standaard.

The Old Republic is dus een pure combat MMO, met skills, talent trees, enkele classes, een tank, healer en DPS. Je hebt als speler een healthbar, mana of energy, je krijgt experience bij, baant je weg doorheen simpele zones, dungeons (en later ook raids). Er zijn uiteraard bossfights, maar dé grote nieuwigheid: er spelen zich toch best wel wat conversaties af tijdens deze instances. Je maakt beslissingen om oftewel je eigen crewleden op te offeren om meteen een shortcut te creëren of je kan voor de lange weg kiezen door de goedaard uit te hangen.

Eén groot probleem, MMO-groepen, en zeker de random groepen, hebben weinig zin om samen het verhaal te beleven. Voor veel spelers zijn MMO's grinding itemhunts geworden, zeker op de hoogste levels. Snel dungeons afwerken is dan een must, een verhaal beleven is veel minder relevant (behalve de eerste keer uiteraard). Je klikt dus sneller en sneller door de tekstblokken heen en aangezien je in groep geen volledige impact hebt op het verhaal, is de inleving sowieso beperkter. De keuze van de groep wordt namelijk bepaald door een meerderheidsstem. Wat BioWare beter had kunnen doen was een techniek toepassen die aanleunt bij het actie-zoekende MMO publiek. Vertel het verhaal ingame en laat acties van de spelers dan snel de keuze uitmaken. Drie spelers die richting deur A uitlopen versus twee spelers die voor optie B staan is een voorbeeld van hoe je dynamisch een beslissing kan nemen (en zelfs kunstmatig kan opdringen) die toch geen inbreuk doet aan de makers hun focus op het verhaal.

Nu goed, terug naar het begin. We worden gevraagd de speederbikes te nemen naar de lokale Outpost om zo enkele raiders te molesteren. De basissen zijn niet groots opgebouwd en de getoonde technologie is zeker niet van een fantastische aard, maar als tutorial werkt het. We blijven echter nog wat op onze honger zitten. Ieder personage start meteen met enkele basic skills, een doorsnee Lightsaber aanval, eentje die meerdere vijanden kan raken en een stevige aanval die ook even je tegenstander tijdelijk onschadelijk maakt. Combat is eveneens vrij doorsnee, er vliegen geen ledematen door de lucht zoals je zou verwachten als je de Star Wars films hebt gezien...je raakt of mist vijanden waarna hun levensbalk langzaam maar zeker kleiner wordt. De vloek van elke Star Wars MMO is dat de makers duidelijk nog niet de echte beleving, die gamers in hun hoofd hebben zitten, kunnen evenaren.

Al bij al is de combat tactisch genoeg en zijn er voldoende vijanden zodat de game niet nodeloos simplistisch overkomt. Je dient de juiste skills te activeren om te overleven, en af en toe moet je het net iets beter doen om een onverwachte situatie recht te zetten. De omgevingen veranderen gelukkig mee terwijl je reist, een voordeel van een rijkelijk verhaal te willen brengen...je sleurt de spelers mee naar nieuwe zones. Blijkbaar hebben enkele jedi's zich laten bekeren en zaaien ze dood en verderf in een grot waarover mystieke krachten heersen. "Mystieke krachten zijn voor wussies" schreeuwen we nog terwijl we steeds meer vijanden tegen het lijf lopen. Op het einde van de mini-dungeon mag je een gevecht aangaan waarin je even je omgeving moet gebruiken om te winnen, niets nieuws maar ook niets dat tegenzit. Buiten wacht er opnieuw een opdracht, maar ook enkele sidequests voor mensen die graag verkennen en meer wezens neerslaan.

Star Wars: the Old Republic is misschien wel het slachtoffer van haar eigen hype, maar niets houdt de game tegen om een topper te worden. Een MMO draait nu eenmaal rond haar community (denk aan EVE als je ons niet volledig gelooft) en des te meer spelers er rondlopen, des te interessanter wordt het universum. A long time ago, in a fantasy galaxy far, far away hebben we dit eerder gezien. De game zelf is World of Warcraft in een Star Wars omhulsel, sommige features zijn beter (dynamisch verhaal, good side/bad side), andere elementen missen nog de diepgang van WoW (gevechten, balancing). De prestatie is dat de game eigenlijk een perfecte kloon kan zijn, en we kijken dan ook uit naar meer speeltijd om een diepgaander oordeel te vellen. We kunnen nu al voorzichtig zeggen dat The Old Republic haar hype best waard is als je maar met de juiste gemoedsstemming speelt.